Muzykoterapia, przekonaj się jak zbawienne działanie ma muzyka na nasz organizm!

Muzykoterapia, która wywodzi się z rytuałów szamańskich i tradycji plemiennych, wykorzystujących rytmy i dźwięki do wywoływania ekstatycznych przeżyć poza ciałem, jest dziś uznaną gałęzią nauki o dwóch formach: aktywnej i receptywnej. W muzykoterapii aktywnej terapeuta pomaga pacjentowi tworzyć muzykę za pomocą instrumentów lub głosu, improwizować, śpiewać lub podejmować inne działania, które pojawiają się podczas słuchania określonych rodzajów muzyki. Muzykoterapia receptywna opiera się bardziej na terapeutycznym działaniu samej muzyki.

Gdzie i jak wykorzystuje się muzykoterapię?

Muzykoterapia jest wykorzystywana w wielu różnych sytuacjach. Może być stosowana, aby pomóc dzieciom rozwijać funkcje poznawcze, poprawić pamięć i koncentrację oraz stymulować kreatywność. Muzykoterapia jest również pomocna w terapii autyzmu. W psychoterapii i pomocy psychologicznej bodźce muzyczne mogą pomóc w konfrontacji z trudnymi emocjami lub działać jako katalizator lub nośnik materiału afektywnego, który musi zostać przepracowany. Na oddziałach psychiatrycznych muzyka uzupełnia leczenie farmakologiczne, dodając pacjentom otuchy i sprzyjając relaksacji.

Chociaż muzykoterapeuta może stosować różne elementy muzykoterapii w różnych dniach, wszystkie techniki terapeutyczne są w jakiś sposób powiązane z muzyką. Muzyka jest często używana na przykład do łagodzenia stresu. W przypadku silnego napięcia muzykoterapeuci stosują techniki relaksacyjne i dobierają odpowiednią muzykę uspokajającą dla klienta. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę nie tylko charakter samej muzyki – głośność, tempo, nastrój – ale przede wszystkim preferencje pacjenta. Istotne jest również to, czy słuchacz ma negatywne skojarzenia z danym rodzajem muzyki lub piosenką i czy będzie ona miała działanie kojące.

Jednocześnie warto pamiętać, że utwór muzyczny grany przez orkiestrę czy nawet wykonywany solo na fortepianie nie będzie miał trwałego wpływu na zdolności poznawcze. Efekt Mozarta” został nazwany tak, ponieważ nazwisko kompozytora jest często używane do opisania zaobserwowanego zjawiska, w którym słuchanie pewnych utworów Mozarta (lub innych kompozytorów) może na krótki czas poprawić pamięć, koncentrację i zdolności poznawcze. Słuchanie takiej muzyki nie daje jednak długotrwałego efektu i nie powoduje radykalnego wzrostu wyników na testach. Dlatego pamiętaj, że muzyka, jako część całego procesu terapeutycznego, może być ważnym elementem, ale nie może być jedynym narzędziem leczniczym. Powinieneś współpracować ze swoim terapeutą, aby stworzyć efektywną relację, która pozwoli Ci w pełni skorzystać z terapii.

Korzyści płynące z muzykoterapii

Muzykoterapia, podobnie jak inne terapie artystyczne, opiera się na procesie twórczym i ma na celu poprawę ogólnego samopoczucia pacjenta. Jest ona przeznaczona dla pacjentów w różnych sytuacjach: w celu zmniejszenia stresu, złagodzenia bólu lub depresji, zachęcenia do wyrażania siebie i interakcji społecznych, poprawy umiejętności komunikacyjnych itp.

Muzykoterapia może być stosowana u osób w każdym wieku i niesie ze sobą szeroki wachlarz korzyści:

• regulowanie oddechu, pogłębianie go, spowalnianie i równoważenie,

• regulacja rytmu serca i ciśnienia krwi,

• poprawa krążenia,

• dotlenienie organizmu,

• stymulacja drenażu limfatycznego (naturalnego systemu odwadniającego organizmu),

• zmniejszenie napięcia mięśni,

• łagodzenie bólu,

• pojawienie się fal alfa w mózgu, co oznacza, że mózg tuż przed zaśnięciem lub tuż po przebudzeniu wchodzi w stan odpoczynku charakterystyczny dla stanu relaksu.